Ντοκουμέντο: Απόρρητος Φάκελος "Πρίγκιπας Πέτρος"! - Pheme.gr

ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

Ένα σπάνιο ντοκουμέντο παρουσιάζει σήμερα το Pheme.gr, το οποίο αποκαλύπτει ότι ο Βασιλιάς Γεώργιος Β’ είχε θέσει υπό επιτήρηση, το ολιγότερο, το πριγκηπικό ζεύγος Παύλου και Φρειδερίκης, ορίζοντας ως πρόεδρο της Αντιβασιλείας τον Πρίγκιπα Πέτρο!

Επί δεκαετίες πολλές ο "απόρρητος Φάκελος", που περιλαμβάνει το μυστικό της "Βασιλικής Πράξις" του βασιλιά Γεωργίου Β’, παρέμενε στο σκότος! Φυλασσόταν στο Αρχείο της Ελληνικής Πρεσβείας στο Λονδίνο. Μετά το θάνατο του αρχειοφύλακα της Πρεσβείας, Πεντζίκη, μεταφέρθηκε στην Αθήνα και παραλήφθηκε, όπως προκύπτει από το Πρακτικό Παραλαβής , στις 20 Μαρτίου 1947 από τον τότε διευθυντή του Πολιτικού Γραφείου του βασιλιά, Παναγιώτη Πιπινέλη, έντεκα ημέρες πριν το θάνατο (1η Απριλίου 1947) του βασιλιά Γεωργίου Β’.

Στο "Πρακτικό Παραλαβής", χειρόγραφο δια χειρός Πιπινέλη και επί επιστολόχαρτου κεκοσμημένου στην άνω αριστερή πλευρά με τη "βασιλική κορώνα" αναφέρονται: "Ο παρών φάκελλος περιέχει την Βασιλικήν πράξιν της 24ης Αυγούστου 1941 περί ορισμού Αντιβασιλείας κατά το άρθρ. 2 του αναγκαστικού νόμου 3061 της 18ης Αυγούστου 1941, ευρέθη κλειστός μεταξύ των εγγράφων του αποθανόντος αρχειοφύλακος της Πρεσβείας Λονδίνου Πετζίκη μοι απεστάλη δε ενταύθα δια φακέλλου της Πρεσβεία ταύτης. Ηνοίχθη υπό της Αυτού Μεγαλειότητος και κατετέθη εις το αρχείον του Πολιτικού Γραφείου. Αθήναι, 20η Μαρτίου 1947. Π. Πιπινέλης".

Η ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΠΡΑΞΗ

Η Βασιλική Πράξη είναι χειρόγραφος σε επιστολόχαρτο κεκοσμημένο στο μέσον της άνω πλευράς με το οικόσημο της Δυναστείας των Γλύξμπουργκ και σε σύγκριση με την υπογραφή, προκύπτει ότι έχει γραφεί ιδιοχείρως από τον βασιλιά Γεώργιο Β’, και το περιεχόμενο της έχει ως εξής:

"Πράξις

Ημείς Γεώργιος Β’ Βασιλεύς των Ελλήνων.

Έχοντες υπ’ όψει τον υπ’ αριθ. 3061 Αναγκ. Νόμον της 18ης Αυγούστου 1941 περί Αντιβασιλείας διά την υπό του αρ. 2 προβλεπομένην περίπτωσιν Πρόεδρον της Αντιβασιλείας την Α.Β.Υ. τον Πρίγκηπα Πέτρον και αναπληρωτάς αυτού την Α.Β.Υ. τον βασιλόπαιδα Γεώργιον και την Α.Β.Υ. τον βασιλόπαιδα Ανδρέαν.
Καλώ πάντας εις υπακοήν προς τον Βασιλέα και την Αντιβασιλείαν Αυτού προς το συμφέρον του έθνους, ευχόμενος πλήρη ευόδωσιν των εθνικών υποθέσεων.
Εν Κέϊπ–Τάουν τη 24η  Αυγούστου 1.
Γεώργιος Β’".

Το χειρόγραφο της Βασιλικής Πράξης, ήταν τοποθετημένο σε κλειστό φάκελο σφραγισμένο με "βουλοκέρι", ενώ στην μπροστινή πλευρά του φακέλου, αναγραφόταν πάλι με τον ίδιο γραφικό χαρακτήρα: "Προς την Βασ. Ελληνικήν Κυβέρνησιν - Ν’ ανοιχθή εν καιρώ μόνον σύμφωνα με προφορικάς οδηγίας. Γ.Β.".


ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Σειρά ερωτημάτων προκύπτουν για τους λόγους που οδήγησαν τον βασιλιά Γεώργιο Β’  κι ενώ ο Αναγκαστικός Νόμος 3061 της 18ης Αυγούστου 1941 είχε δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της εξόριστης Ελληνικής κυβέρνησης, που τυπώθηκε στην έδρα της στο Κάιρο στις 25 Αυγούστου 1941 και ρύθμιζε τα θέματα της "Αντιβασιλείας", να συντάξει ιδιαίτερη "Βασιλική Πράξη", και μάλιστα να μη δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, αλλά να παραμείνει περίκλειστη σε φάκελο με τη βασιλική σύσταση προς την Κυβέρνηση: "Ν’ ανοιχθή εν καιρώ μόνον σύμφωνα με προφορικάς οδηγίας" του.

Είναι χαρακτηριστικό δε ότι η "Βασιλική Πράξη" συντάσσεται μία ημέρα προ της δημοσίευσης του Αναγκαστικού Νόμου 3061 στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης. Επίσης η "Βασιλική Πράξις", ορίζει ως πρόεδρο της Αντιβασιλείας τον Πρίγκιπα Πέτρο  και αναπληρωτές τους  "βασιλόπαιδας Γεώργιον και Ανδρέαν", τους μόνους, ως γνωστόν, από την "Δυναστεία των Γλύξμπουργκ", που διέκειντο ευμενώς προς τις Συμμαχικές Δυνάμεις, ήδη από την εποχή του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου.

Τι φοβούνταν ο Βασιλιάς Γεώργιος Β’, ενώ ως διάδοχός του είχε ορισθεί ο μετέπειτα βασιλιάς Παύλος, παντρεμένος ήδη από τριετίας με τη Γερμανίδα πριγκίπισσα Φρειδερίκη; Είναι γνωστό ότι ο βασιλιάς Γεώργιος Β’, σε ουδεμία πράξη προέβαινε πριν συμβουλευθεί τον βρετανό πρωθυπουργό Τσώρτσιλ, και δη εν καιρώ πολέμου η έκβαση του οποίου ήταν απόλυτα συνυφασμένη και με τη δική του θέση ως βασιλιά. Παράλληλα είναι γνωστό ότι «σκιά» του Γεωργίου Β’, μετά διάζευξή του από την Ρουμάνα πριγκίπισσα Ελένη, αποτελούσε μία Αγγλίδα της οποίας οι σχέσεις με τις αγγλικές μυστικές υπηρεσίες ουδέποτε έχουν αμφισβητηθεί ακόμη και από τους πλέον πιστούς βασιλόφρονες!

Επιπλέον είναι γνωστό ότι οι αγγλικές μυστικές υπηρεσίες γνώριζαν ότι η πριγκίπισσα Φρειδερίκη, και γενικότερα ο "οίκος του Ανοβέρου", είχαν αγκαλιάσει το Ναζιστικό καθεστώς του Χίτλερ, και μάλιστα ήσαν κάτοχοι της περιλάλητης φωτογραφίας -την οποία αργότερα διοχέτευσαν στη δημοσιότητα- της Φρειδερίκης με τους δύο αδελφούς της με στολή της Χιτλερικής νεολαίας.

Επίσης, είναι γνωστό, ότι στα "Αρχεία" των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών, ήταν καταγεγραμμένη η ευμενής προς το Ναζιστικό καθεστώς στάση του τότε διαδόχου Παύλου, όταν ως επικεφαλής της ελληνικής Ολυμπιακής αποστολής είχε παρακολουθήσει τον Αύγουστο του 1936 τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου.

Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, τον Αύγουστο του 1941, κι ενώ η πορεία του Πολέμου παρέμενε άγνωστο που θα καταλήξει, μετά μάλιστα από τις φιλο-Ναζιστικές τάσεις του Εδουάρδου και σημαντικής μερίδας της Αγγλικής αριστοκρατίας (π.χ. Όσβαλντ Μόσλεϋ, Τζων Έμερυ κ.ά.), σε καμία περίπτωση δεν επιθυμούσε να έχει στα νώτα του ανάλογα φαινόμενα και από την ελληνική βασιλική οικογένεια της οποίας ο φιλογερμανισμός ήταν γνωστός από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο -εκτός ελαχίστων περιπτώσεων, όπως του πρίγκιπα Γεωργίου, πρώην
αρμοστή στην Κρήτη και παντρεμένου τώρα με την γαλλίδα αριστοκράτισσα, Μαρία Βοναπάρτη-, επέβαλε στον Γεώργιο Β’ να θέσει υπό  έλεγχο του το διαδοχικό ζεύγος Παύλου και  Φρειδερίκης. Υπό αυτό το πρίσμα ερμηνεύεται η συγκρότηση "Αντιβασιλείας" υπό την προεδρία του πρίγκιπα Πέτρου, γιού του πρίγκιπα Γεωργίου, γνωστού για την προσήλωσή του στις Δυτικές Δημοκρατίες.

Στο πνεύμα αυτό δεν θεωρείται τυχαίο ότι το διαδοχικό ζεύγος παρέμεινε σε όλη την διάρκεια του Πολέμου στη Νότιο Αφρική, υπό την "διακριτική" κηδεμονία του στρατάρχη Γιάν Σμάτς, αφοσιωμένου συνεργάτη του βρετανού πρωθυπουργού.


ΤΟ ΑΒΥΣΣΑΛΕΟ ΜΙΣΟΣ ΚΑΤΑ ΠΕΤΡΟΥ

Στη "Βασιλική Πράξη" της 24ης Αυγούστου 1941 και τον ορισμό "Αντιβασιλείας" με επικεφαλής τον Πρίγκιπα Πέτρο, αποδίδεται και το δια βίου αβυσσαλέο μίσος της Φρειδερίκης για τον πρώτο. Ο Πέτρος από της ανόδου στο θρόνο του Παύλου και της Φρειδερίκης, το 1947, καθίσταται "αποσυνάγωγος" για τους Ανακτορικούς Κύκλους της Αθήνας, υπό το πρόσχημα ότι είχε παντρευτεί μία ωραία "ρωσίδα κομμουνίστρια", την Irene Ovchinnikova, και όχι γιατί πάντοτε επέκρινε -και δημοσίως- την αυταρχική και αντιδημοκρατική συμπεριφορά της Φρειδερίκης.

Είναι ενδεικτικό ότι στη διάρκεια του "βασιλικού πραξικοπήματος" του Ιουλίου του 1965 κατά της νόμιμης κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου, ενέργεια η οποία προετοίμασε την Απριλιανή Δικτατορία των Συνταγματαρχών, ο Πέτρος με δηλώσεις του εκπροσώπου του, αρχές Αυγούστου του 1965 στους "Σάντεϊ Τάϊμς" του Λονδίνου, υπογραμμίζει: "Η Φρειδερίκη πρέπει να φύγει χάριν της διασώσεως της βασιλευομένης δημοκρατίας στην Ελλάδα". Και προστίθεται στην ίδια ανακοίνωση: "Δια των κακών συμβουλών της Φρειδερίκης προς τον
Βασιλέα, αι αντιδραστικαί δυνάμεις εις την Ελλάδα εξεδήλωσαν απροκαλύπτως την περιφρόνησίν των προς το δημοκρατικόν καθεστώς και διενήργησαν πράγματι στρατιωτικόν πραξικόπημα".

Η άποψη του πρίγκιπα Πέτρου για την Φρειδερίκη παραμένει αμετακίνητη και με δηλώσεις του πριν το Δημοψήφισμα του 1974, σημειώνει: "Αν γράψω τα απομνημονεύματά μου, θα δημιουργηθεί πρόβλημα για το κατά πόσον η Φρειδερίκη είναι διανοητικά υγιής".

Η  ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΒΛΑΧΟΥ

Η εκδότρια της εφημερίδας "Καθημερινή", Ελένη Βλάχου, της οποίας η προσήλωση στο "βασιλικό θεσμό" δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, αποδίδει το αβυσσαλέο μίσος της Φρειδερίκης προς τον πρίγκιπα Πέτρο, σε λόγους.. ερωτικούς! Γράφει στο Β’ τόμο των απομνημονευμάτων της, "Δημοσιογραφικά χρόνια… Πενήντα και κάτι…", σελ.27: "Με αθλητικό παράστημα, ξανθός, γελαστός, ο Πρίγκιψ Πέτρος, γιός του Πρίγκιπα Γεωργίου και της Γαλλίδας Μαρίας Βοναπάρτη, δεν είχε κληρονομήσει κανένα βασιλικό "ελάττωμα". Ούτε φιλοδοξίες είχε, ούτε διάθεση για μεγαλεία, ούτε τον απασχολούσε η πολιτική, ούτε η "ανώτερη κοινωνία".

Αντιθέτως, είχε δημιουργήσει σωρεία εχθρών ύστερα από το γάμο του με μία όμορφη Ρωσίδα, "σφραγισμένη κομμουνίστρια", που του έκλεινε όλες τις πόρτες. Ειδικά τις ελληνικές. Προσπαθούσε να υπερνικήσει τα εμπόδια, ερχότανε συχνά στην Ελλάδα, κρατούσε ένα δικό του σπίτι, μιλούσε καλά ελληνικά, συναντούσε φίλους και συναδέλφους γιατί υπηρετούσε στο Στρατό.

Είχαμε πολλούς κοινούς φίλους, Αθηναίους και Αλεξανδρινούς, και όταν μιλούσαμε μαζί για τα ταξίδια του, για το Θιβέτ και τις άλλες εξωτικές βουνοκορφές όπου είχε σκαρφαλώσει, τον παρασύραμε σε δικά μας κουτσομπολιά, με κεντρικό πρόσωπο, πάλι -ποιο άλλο!- τη Βασίλισσα Φρειδερίκη. Ήταν η μεγάλη του εχθρά, δεν ήθελε να τον δει στα μάτια της.. Και κατά τη δική του άποψη, ο λόγος ήταν.. ερωτικός! Πριν παρουσιασθεί ο Παύλος, ως υποψήφιος γαμπρός, πριν πλησιάσει η Ρωσίδα, του την είχαν προσφέρει για νύφη.. και την είχε απορρίψει. Μία ιστορία που την γνώριζε και τη διηγόταν μόνο ο ίδιος, διανθισμένη με λεπτομέρειες ελάχιστα κολακευτικές για τη μικρή πριγκίπισσα με τα "χοντρά πόδια".

ΑΓΓΛΙΚΗ ΔΥΣΑΡΕΣΚΕΙΑ

Οι αρραβώνες του διάδοχου του ελληνικού θρόνου, πρίγκιπα Παύλου με την πριγκίπισσα του Μπράουνσβαϊγκ  Φρειδερίκη, τον Σεπτέμβριο του 1937 και στη συνέχεια οι γάμοι του πριγκιπικού ζεύγους στις 9 Ιανουαρίου 1938, αντιμετωπίσθηκαν με επιφυλακτικότητα, αν όχι δυσαρέσκεια από το Φόρεϊν Όφις. Σε έκθεσή του ο τότε πρεσβευτής της Βρετανίας στην Αθήνα, σερ Σίντνεϋ Ουάτερλόυ, σημειώνει ότι ο αντίκτυπος ήταν δυσάρεστος και υποδηλώνει στο ίδιο έγγραφό του ο βρετανός διπλωμάτης, το φιλοναζιστικό παρελθόν του "οίκου του Αννοβέρου" και της ίδιας της Φρειδερίκης, της οποίας η φωτογραφία ομού με τους δύο αδελφούς της με στολή της χιτλερικής Νεολαίας, ήταν αρχειοθετημένη στις "δέλτους" των αγγλικών μυστικών υπηρεσιών.

Ο Σπύρος Μαρκεζίνης, νομικός σύμβουλος του  βασιλιά Γεωργίου Β’ και γνώστης όσων ολίγοι των ανακτορικών παρασκηνίων, στη "Σύγχρονη Πολιτική  Ιστορία της Ελλάδος", δεν αποκρύπτει την αποστροφή του Γεωργίου Β’ για τη Φρειδερίκη και σε σχόλιό του για την "Έκθεση Ουατελόου" σχετικά με τον "δυσάρεστο αντίκτυπο" από το γάμο του διαδόχου Παύλου με τα Γερμανίδα πριγκίπισσα, σημειώνει: "Αυτό ήταν φυσικό, δοθέντος ότι ήταν ακόμη ζωηρές οι αναμνήσεις του παρελθόντος. Η νέα εξ αφορμής των γάμων, διαπίστωση του Βρετανού διπλωμάτη στην έκθεση του 1938, ότι υπήρχε φανερή κριτική στάση της κοινής γνώμης είχε καθαρώς πολιτικά αίτια. Είναι βέβαιο ότι τον βασιλέα Γεώργιο την ώρα εκείνη δεν τον ευχαρίστησε ο γάμος του αδελφού του με την Γερμανίδα Πριγκίπισσα, σπάνιες δε ήταν οι περιπτώσεις που οι σχέσεις του με τη διάδοχο Φρειδερίκη υπήρξαν θερμές".